Steven Avery
Administrator
CARM
Using Google translate, this is from the web page online by Nicolos Farmakidis
Έτσι το 1765 ιδρύεται ανώτερη Σχολή, «Ακαδημία», στο μοναστήρι της Αγ. Μαρίνας, με χρήματα του Συμιακού Σύγκελλου Γεωργαρή και κατοίκων της. Στη Σχολή διδάσκεται ελληνική γραμματεία, χημεία, φυσική, φιλοσοφία και ότι νεωτεριστικό έφεραν από τα πανεπιστήμιά της Ευρώπης, ακόμα και υγιεινή. Ουσιαστικά προετοίμαζε μαθητές για τα Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια. Η Σχολή διευθύνονταν από τρεις Εφόρους (επιτρόπους). Οι δύο εκλέγονταν από το λαό με τριετή θητεία, ενώ προέδρευε ο εκάστοτε Πρωτόγερος. Ο πιο εγγράμματος, ήταν γραμματικός και ταμίας. Στη Σχολή δίδαξαν μεταξύ άλλων ο Μιχαήλ Φωτιάδης Μαρκονής (γεν. 1775), ο Νίκανδρος Φιλάδελφος Γεωργιάδης (1793-1873) (μαθητής στις Κυδωνίες του Θεόφ. Καΐρη), ο ιεροδιάκονος Βενέδικτος Ρώσιος (Σπιαχιός, γεννήθηκε στη Σύμη το 1760 και απεβίωσε στο Άθω, στις 28.5.1840) και ο Αρχιμανδρίτης Προκόπιος Δενδρινός από την Ιθάκη (απεβ. στις 14.8.1848 στο Αγ. Όρος). Οι δύο τελευταίοι συνυπήρξαν σε πολλά μέρη, από την εποχή που ήταν συνταξιότες στην Αθωνιάδα Σχολή, με δάσκαλο τον Ευγένιο Βούλγαρη και στις Κυδωνίες. Ο Βενέδικτος, δίδαξε και στη Θεολογική Σχολή Χάλκης, μαζί με τον ιερομόναχον Βαλθολομαίο Κουτλουμουσιανό και τον Λεόντιο, συνέγραψε το «Ευαγγέλιον του Πάσχα», τις ακολουθίες «στο Άξιον Εστίν» κατά το 1838 και στους «Αγίους Αναργύρους Πάντας», εγκώμια Αγίων κλπ. Αρκετοί από τους δασκάλους αυτούς δίδαξαν και σε άλλα μεγάλα σχολεία του ελληνικού χώρου, όπως στις Κυδωνίες, Κωνσταντινούπολη και Ιεροσόλυμα. Ανήκαν λοιπόν σε ένα κύκλο λογίων πανελλήνιου επιπέδου, με πολλές γνωριμίες και σε διπλωματικούς κύκλους της Δύσης, της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η Σύμη στην Επανάσταση. Με την ίδρυση της Φιλικής εταιρείας, στη Σύμη διορίστηκε μια τριμελής επιτροπή από τους τρεις δασκάλους της Σχολής, Νίκανδρο Φιλάδελφο Γεωργιάδη ως πρόεδρο και τους Βενέδικτο και Προκόπιο ως μέλη, για τη κατήχηση των Φιλικών των Σποράδων. Την οικονομική δύναμη της Σχολής, διοχέτευαν στον επαναστατικό μηχανισμό οι φιλικοί, με έγκριση των εφόρων, γι’ αυτό από την αρχή δημιούργησαν προστριβές με κάποιους προύχοντες, οι οποίοι και κατόρθωσαν τελικά να κλείσουν το σχολείο το 1820. Έγινε, όπως έλεγαν δικαιολογούμενοι, φυτώριο ζιζανίων μορφωμένων, δηλαδή νέων οι οποίοι αντίκριζαν τα κοινά πράγματα του νησιού με νεωτερίζουσες αντιλήψεις. Η Σχολή λοιπόν της Αγίας Μαρίνας, είναι το φυτώριο της Ελληνικής Επανάστασης και έτσι ο Σουκιούρ Μπέης, ζήτησε τη καταστροφή της. Κάποιοι προύχοντες ενέδωσαν. Στη Σύμη λοιπόν, η πλειοψηφία είναι υπέρ της ελληνικής επανάστασης και των εθνικών ιδεωδών ενός εθνικού κράτους. Μια μερίδα όμως, κυρίως προυχόντων, είναι υπέρ της παραμονής στα καθεστώτα. Άλλωστε, η απομάκρυνση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία θα σήμαινε και απώλεια των αλιευτικών πεδίων σπόγγων της βόρειας Αφρικής και της Ανατολίας, καθώς και του εμπορίου με την Μικρά Ασία, την Μέση Ανατολή και την Αίγυπτο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα από τα αίτια της επανάστασης είναι τα οικονομικά προβλήματα του Ελληνικού χώρου, λόγω του τερματισμού των πολέμων στη Δύση. Έτσι οι Έλληνες είχαν χάσει τους πελάτες τους, που έγιναν ανταγωνιστές στο εμπόριο της Ανατολής, αφού συνεργάζονταν πια με το Οθωμανικό Κράτος (Γάλλοι, Γερμανοί κλπ). Έτσι η αυτοδιάθεση της Ελλάδας θεωρήθηκε μονόδρομος για την ανάπτυξη. Η αντιπαράθεση λοιπόν μεταξύ των δύο ομάδων στη Σύμη ήταν πολύ σκληρή. Πρέπει να σημειώσουμε ότι η αντιπαράθεση ήταν για τη ενεργή συμμετοχή και όχι για τη βοήθεια της επανάστασης με άλλους τρόπους. Η επέκταση της διένεξης, θα κρατήσει μέχρι το 1863. Οι Βενέδικτος Ρώσος και Προκόπιος Δενδρινός, κυνηγημένοι από τους Τούρκους, πάνε στο Άγιο Όρος το 1820 και μετά την εκεί επανάσταση (1821-22), στο Πόρο. Ο Βενέδικτος γίνεται ηγούμενος της Μονής του Αγ. Παντελεήμωνος. Ο Βενέδικτος διαμένει στη Μονή της Ζωοδόχου Πηγής του Πόρου, από το 1822 μέχρι το τέλος του 1825 τουλάχιστον. Ο Βενέδικτος και ο Προκόπιος, τοποθετήθηκαν αργότερα από τον Καποδίστρια, ως δάσκαλοι στη Μεγάλη Σχολή των Σπετσών (1828 – Ιούλιο 1830) και μετά (Οκτώβριος 1830), στην Ιερατική Σχολή του Πόρου. Ο πρώτος Έφορος της Σχολής και ο δεύτερος Διευθυντής Μαθημάτων. Ο Καποδίστριας είπε, «ουδένα εύρον εν Ελλάδι μέχρι της ημέρας ταύτης παιδείαν έχοντα αληθή, πλην του γηραιού Βενέδικτου του Συμαίου, ώ μάλιστα και την άρτι συσταθείσαν εν Πόρω δογματικήν σχολήν ενεπιστευσάμιν».
==========================================
Thus, in 1765, a higher school, "Academy", was founded in the monastery of Ag. Marina, with money from the Symia Syngellus Georgaris and its residents. At the School, Greek literature, chemistry, physics, philosophy and everything modern brought from the universities of Europe, even hygiene, are taught. It essentially prepared students for European Universities. The School was run by three Eforus (commissioners). The two were elected by the people for a three-year term, while the respective Protogeros presided. The most literate, was a grammarian and treasurer. Among others, Michael Fotiadis Markonis (b. 1775), Nikandros Philadelphos Georgiadis (1793-1873) (student at Kydonias of Theof. Kairis), Hierodeacon Benedictos Rossios (Spiachios, born in Symi in 1760 and died in Athos) taught at the School , on 28.5.1840) and Archimandrite Prokopios Dendrinos from Ithaca (died on 14.8.1848 at Mount Athos). The last two coexisted in many places, from the time when they were pensioners at the Athonias School, with Evgenios Voulgaris as a teacher, and in Kydonias. Benedict also taught at the Theological School of Halkis, together with the hieromonk Baltholomaios Koutloumusianos and Leontios, he wrote the "Easter Gospel", the services "at Axion Estin" in 1838 and at the "Saints Anargyros Pandas", praises of Saints, etc. Several of these teachers also taught in other large schools in the Greek area, such as in Kydonias, Constantinople and Jerusalem. They therefore belonged to a circle of scholars of Panhellenic level, with many acquaintances in diplomatic circles of the West, Russia and the Ottoman Empire.
Symi in the Revolution.
With the establishment of the Philic society, a three-member committee was appointed in Symi from the three teachers of the School, Nikandros Philadelfos Georgiadis as president and Benedictos and Prokopios as members, for the indoctrination of the Philicians of the Sporades. The financial power of the School was channeled into the revolutionary apparatus by the friends, with the approval of the tax authorities, which is why from the beginning they created friction with some prominent people, who finally managed to close the school in 1820. It became, as they said, a weed nursery educated, i.e. young people who saw the common things of the island with modernizing perceptions. So the School of Agia Marina is the nursery of the Greek Revolution and thus Soukiur Bey asked for its destruction. Some dignitaries gave in. So in Symi, the majority is in favor of the Greek revolution and the national ideals of a national state. However, a portion, mainly seniors, is in favor of staying in the regimes. After all, breaking away from the Ottoman Empire would also mean losing the sponge fishing grounds of northern Africa and Anatolia, as well as trade with Asia Minor, the Middle East and Egypt. We must not forget that one of the causes of the revolution is the economic problems of the Greek area, due to the end of the wars in the West. Thus the Greeks had lost their customers, who became competitors in the trade of the East, since they were cooperating with the Ottoman State (French, Germans, etc.). Thus the self-determination of Greece was considered the only way for development. So the confrontation between the two teams in Symi was very tough. We must note that the confrontation was about active participation and not about helping the revolution in other ways. The expansion of the conflict will last until 1863. Benediktos Rossos and Prokopios Dendrinos, chased by the Turks, go to Mount Athos in 1820 and after the revolution there (1821-22), to Poros. Benedict becomes abbot of the Monastery of Ag. Panteleimonos. Benedict resides in the Monastery of Zoodochos Pigi of Poros, from 1822 until the end of 1825 at least. Benediktos and Procopius were later appointed by Kapodistrias, as teachers at the Great School of Spetses (1828 – July 1830) and then (October 1830), at the Priestly School of Poros. The first Superintendent of the School and the second Director of Courses. Kapodistrias said, "no one in Greece until this day had a true education, except for the old Benedictus of Simaeus, and in fact they established a dogmatic school in Poros to be trusted."
Kapodistrias said, "no one in Greece until this day had a true education, except for the old Benedictus of Simaeus, and in fact they established a dogmatic school in Poros to be trusted."
Ο Καποδίστριας είπε, «ουδένα εύρον εν Ελλάδι μέχρι της ημέρας ταύτης παιδείαν έχοντα αληθή, πλην του γηραιού Βενέδικτου του Συμαίου, ώ μάλιστα και την άρτι συσταθείσαν εν Πόρω δογματικήν σχολήν ενεπιστευσάμιν».
Orthodoxōn Hellēnōn theologikai graphai tessares. aʹ. Nikolaou episkopou Methōnēs logos pros tous Latinous peri tou hagiou Pneumatos hoti ek tou Patros ou mēn kai ek tou Huiou ekporeuetai [&c.]. Ta panta hupo K. Simōnidou ekdidomena (1859)
p. 115
Four Theological Writings - Shepherd of Hermas - ... - Orthodox Church, Nicolaus (bp. of Methone.) 1859
- Codex Sinaiticus and Constantine Simonides timeline
Simonides alleged praisers... Benedict (born ? died 1840) = conveniently dead! Prokopios Dendrinos (died 1848) = conveniently dead! Neophytos Doukas (born 1760 died 1845) = conveniently dead! "Gregorius Constantas" Grigorios Konstantas (born 1753 died 1844) = conveniently dead! "Rhegas, the...
forums.carm.org
Using Google translate, this is from the web page online by Nicolos Farmakidis
Έτσι το 1765 ιδρύεται ανώτερη Σχολή, «Ακαδημία», στο μοναστήρι της Αγ. Μαρίνας, με χρήματα του Συμιακού Σύγκελλου Γεωργαρή και κατοίκων της. Στη Σχολή διδάσκεται ελληνική γραμματεία, χημεία, φυσική, φιλοσοφία και ότι νεωτεριστικό έφεραν από τα πανεπιστήμιά της Ευρώπης, ακόμα και υγιεινή. Ουσιαστικά προετοίμαζε μαθητές για τα Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια. Η Σχολή διευθύνονταν από τρεις Εφόρους (επιτρόπους). Οι δύο εκλέγονταν από το λαό με τριετή θητεία, ενώ προέδρευε ο εκάστοτε Πρωτόγερος. Ο πιο εγγράμματος, ήταν γραμματικός και ταμίας. Στη Σχολή δίδαξαν μεταξύ άλλων ο Μιχαήλ Φωτιάδης Μαρκονής (γεν. 1775), ο Νίκανδρος Φιλάδελφος Γεωργιάδης (1793-1873) (μαθητής στις Κυδωνίες του Θεόφ. Καΐρη), ο ιεροδιάκονος Βενέδικτος Ρώσιος (Σπιαχιός, γεννήθηκε στη Σύμη το 1760 και απεβίωσε στο Άθω, στις 28.5.1840) και ο Αρχιμανδρίτης Προκόπιος Δενδρινός από την Ιθάκη (απεβ. στις 14.8.1848 στο Αγ. Όρος). Οι δύο τελευταίοι συνυπήρξαν σε πολλά μέρη, από την εποχή που ήταν συνταξιότες στην Αθωνιάδα Σχολή, με δάσκαλο τον Ευγένιο Βούλγαρη και στις Κυδωνίες. Ο Βενέδικτος, δίδαξε και στη Θεολογική Σχολή Χάλκης, μαζί με τον ιερομόναχον Βαλθολομαίο Κουτλουμουσιανό και τον Λεόντιο, συνέγραψε το «Ευαγγέλιον του Πάσχα», τις ακολουθίες «στο Άξιον Εστίν» κατά το 1838 και στους «Αγίους Αναργύρους Πάντας», εγκώμια Αγίων κλπ. Αρκετοί από τους δασκάλους αυτούς δίδαξαν και σε άλλα μεγάλα σχολεία του ελληνικού χώρου, όπως στις Κυδωνίες, Κωνσταντινούπολη και Ιεροσόλυμα. Ανήκαν λοιπόν σε ένα κύκλο λογίων πανελλήνιου επιπέδου, με πολλές γνωριμίες και σε διπλωματικούς κύκλους της Δύσης, της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η Σύμη στην Επανάσταση. Με την ίδρυση της Φιλικής εταιρείας, στη Σύμη διορίστηκε μια τριμελής επιτροπή από τους τρεις δασκάλους της Σχολής, Νίκανδρο Φιλάδελφο Γεωργιάδη ως πρόεδρο και τους Βενέδικτο και Προκόπιο ως μέλη, για τη κατήχηση των Φιλικών των Σποράδων. Την οικονομική δύναμη της Σχολής, διοχέτευαν στον επαναστατικό μηχανισμό οι φιλικοί, με έγκριση των εφόρων, γι’ αυτό από την αρχή δημιούργησαν προστριβές με κάποιους προύχοντες, οι οποίοι και κατόρθωσαν τελικά να κλείσουν το σχολείο το 1820. Έγινε, όπως έλεγαν δικαιολογούμενοι, φυτώριο ζιζανίων μορφωμένων, δηλαδή νέων οι οποίοι αντίκριζαν τα κοινά πράγματα του νησιού με νεωτερίζουσες αντιλήψεις. Η Σχολή λοιπόν της Αγίας Μαρίνας, είναι το φυτώριο της Ελληνικής Επανάστασης και έτσι ο Σουκιούρ Μπέης, ζήτησε τη καταστροφή της. Κάποιοι προύχοντες ενέδωσαν. Στη Σύμη λοιπόν, η πλειοψηφία είναι υπέρ της ελληνικής επανάστασης και των εθνικών ιδεωδών ενός εθνικού κράτους. Μια μερίδα όμως, κυρίως προυχόντων, είναι υπέρ της παραμονής στα καθεστώτα. Άλλωστε, η απομάκρυνση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία θα σήμαινε και απώλεια των αλιευτικών πεδίων σπόγγων της βόρειας Αφρικής και της Ανατολίας, καθώς και του εμπορίου με την Μικρά Ασία, την Μέση Ανατολή και την Αίγυπτο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα από τα αίτια της επανάστασης είναι τα οικονομικά προβλήματα του Ελληνικού χώρου, λόγω του τερματισμού των πολέμων στη Δύση. Έτσι οι Έλληνες είχαν χάσει τους πελάτες τους, που έγιναν ανταγωνιστές στο εμπόριο της Ανατολής, αφού συνεργάζονταν πια με το Οθωμανικό Κράτος (Γάλλοι, Γερμανοί κλπ). Έτσι η αυτοδιάθεση της Ελλάδας θεωρήθηκε μονόδρομος για την ανάπτυξη. Η αντιπαράθεση λοιπόν μεταξύ των δύο ομάδων στη Σύμη ήταν πολύ σκληρή. Πρέπει να σημειώσουμε ότι η αντιπαράθεση ήταν για τη ενεργή συμμετοχή και όχι για τη βοήθεια της επανάστασης με άλλους τρόπους. Η επέκταση της διένεξης, θα κρατήσει μέχρι το 1863. Οι Βενέδικτος Ρώσος και Προκόπιος Δενδρινός, κυνηγημένοι από τους Τούρκους, πάνε στο Άγιο Όρος το 1820 και μετά την εκεί επανάσταση (1821-22), στο Πόρο. Ο Βενέδικτος γίνεται ηγούμενος της Μονής του Αγ. Παντελεήμωνος. Ο Βενέδικτος διαμένει στη Μονή της Ζωοδόχου Πηγής του Πόρου, από το 1822 μέχρι το τέλος του 1825 τουλάχιστον. Ο Βενέδικτος και ο Προκόπιος, τοποθετήθηκαν αργότερα από τον Καποδίστρια, ως δάσκαλοι στη Μεγάλη Σχολή των Σπετσών (1828 – Ιούλιο 1830) και μετά (Οκτώβριος 1830), στην Ιερατική Σχολή του Πόρου. Ο πρώτος Έφορος της Σχολής και ο δεύτερος Διευθυντής Μαθημάτων. Ο Καποδίστριας είπε, «ουδένα εύρον εν Ελλάδι μέχρι της ημέρας ταύτης παιδείαν έχοντα αληθή, πλην του γηραιού Βενέδικτου του Συμαίου, ώ μάλιστα και την άρτι συσταθείσαν εν Πόρω δογματικήν σχολήν ενεπιστευσάμιν».
==========================================
Thus, in 1765, a higher school, "Academy", was founded in the monastery of Ag. Marina, with money from the Symia Syngellus Georgaris and its residents. At the School, Greek literature, chemistry, physics, philosophy and everything modern brought from the universities of Europe, even hygiene, are taught. It essentially prepared students for European Universities. The School was run by three Eforus (commissioners). The two were elected by the people for a three-year term, while the respective Protogeros presided. The most literate, was a grammarian and treasurer. Among others, Michael Fotiadis Markonis (b. 1775), Nikandros Philadelphos Georgiadis (1793-1873) (student at Kydonias of Theof. Kairis), Hierodeacon Benedictos Rossios (Spiachios, born in Symi in 1760 and died in Athos) taught at the School , on 28.5.1840) and Archimandrite Prokopios Dendrinos from Ithaca (died on 14.8.1848 at Mount Athos). The last two coexisted in many places, from the time when they were pensioners at the Athonias School, with Evgenios Voulgaris as a teacher, and in Kydonias. Benedict also taught at the Theological School of Halkis, together with the hieromonk Baltholomaios Koutloumusianos and Leontios, he wrote the "Easter Gospel", the services "at Axion Estin" in 1838 and at the "Saints Anargyros Pandas", praises of Saints, etc. Several of these teachers also taught in other large schools in the Greek area, such as in Kydonias, Constantinople and Jerusalem. They therefore belonged to a circle of scholars of Panhellenic level, with many acquaintances in diplomatic circles of the West, Russia and the Ottoman Empire.
Symi in the Revolution.
With the establishment of the Philic society, a three-member committee was appointed in Symi from the three teachers of the School, Nikandros Philadelfos Georgiadis as president and Benedictos and Prokopios as members, for the indoctrination of the Philicians of the Sporades. The financial power of the School was channeled into the revolutionary apparatus by the friends, with the approval of the tax authorities, which is why from the beginning they created friction with some prominent people, who finally managed to close the school in 1820. It became, as they said, a weed nursery educated, i.e. young people who saw the common things of the island with modernizing perceptions. So the School of Agia Marina is the nursery of the Greek Revolution and thus Soukiur Bey asked for its destruction. Some dignitaries gave in. So in Symi, the majority is in favor of the Greek revolution and the national ideals of a national state. However, a portion, mainly seniors, is in favor of staying in the regimes. After all, breaking away from the Ottoman Empire would also mean losing the sponge fishing grounds of northern Africa and Anatolia, as well as trade with Asia Minor, the Middle East and Egypt. We must not forget that one of the causes of the revolution is the economic problems of the Greek area, due to the end of the wars in the West. Thus the Greeks had lost their customers, who became competitors in the trade of the East, since they were cooperating with the Ottoman State (French, Germans, etc.). Thus the self-determination of Greece was considered the only way for development. So the confrontation between the two teams in Symi was very tough. We must note that the confrontation was about active participation and not about helping the revolution in other ways. The expansion of the conflict will last until 1863. Benediktos Rossos and Prokopios Dendrinos, chased by the Turks, go to Mount Athos in 1820 and after the revolution there (1821-22), to Poros. Benedict becomes abbot of the Monastery of Ag. Panteleimonos. Benedict resides in the Monastery of Zoodochos Pigi of Poros, from 1822 until the end of 1825 at least. Benediktos and Procopius were later appointed by Kapodistrias, as teachers at the Great School of Spetses (1828 – July 1830) and then (October 1830), at the Priestly School of Poros. The first Superintendent of the School and the second Director of Courses. Kapodistrias said, "no one in Greece until this day had a true education, except for the old Benedictus of Simaeus, and in fact they established a dogmatic school in Poros to be trusted."
Kapodistrias said, "no one in Greece until this day had a true education, except for the old Benedictus of Simaeus, and in fact they established a dogmatic school in Poros to be trusted."
Ο Καποδίστριας είπε, «ουδένα εύρον εν Ελλάδι μέχρι της ημέρας ταύτης παιδείαν έχοντα αληθή, πλην του γηραιού Βενέδικτου του Συμαίου, ώ μάλιστα και την άρτι συσταθείσαν εν Πόρω δογματικήν σχολήν ενεπιστευσάμιν».
Orthodoxōn Hellēnōn theologikai graphai tessares. aʹ. Nikolaou episkopou Methōnēs logos pros tous Latinous peri tou hagiou Pneumatos hoti ek tou Patros ou mēn kai ek tou Huiou ekporeuetai [&c.]. Ta panta hupo K. Simōnidou ekdidomena (1859)
p. 115
Four Theological Writings - Shepherd of Hermas - ... - Orthodox Church, Nicolaus (bp. of Methone.) 1859
Last edited:
